Back to all community books

Η Στεφανία, ο Φάτσας και ο Μονόκερος του Ουράνιου Τόξου

Charity Watercolor style

Η Στεφανία και ο αγαπημένος της σκύλος, ο Φάτσας, ζουν όμορφες στιγμές στην Ελλάδα. Όμως, όταν ο Φάτσας αρχίζει να κουράζεται και να αρρωσταίνει, η Στεφανία πρέπει να ανακαλύψει πώς να τον βοηθήσει να βρει χαρά και ξεγνοιασιά ξανά. Με τη βοήθεια ενός μαγικού μονόκερου, η Στεφανία ανακαλύπτει τη δύναμη της αγάπης και της υποστήριξης, μαθαίνοντας πώς να αφήνει τους αγαπημένους της να φύγουν με ειρήνη.

Η Στεφανία και ο Φάτσας ήταν οι καλύτεροι φίλοι. Κάθε μέρα έπαιζαν μαζί στο κήπο τους. Όμως, μια μέρα, ο Φάτσας δεν ήθελε να παίξει. Φαινόταν κουρασμένος και αδύναμος. Η Στεφανία ανησύχησε πολύ.

Η μαμά της Στεφανίας είπε ότι ο Φάτσας μεγαλώνει και χρειάζεται ξεκούραση. Αλλά η Στεφανία δεν ήθελε να τον βλέπει λυπημένο. - Μπορώ να κάνω κάτι για να τον βοηθήσω; ρώτησε η Στεφανία. Η μαμά της χαμογέλασε και της είπε να του δώσει αγάπη.

Η Στεφανία αποφάσισε να πάει μια βόλτα με τον Φάτσα στο λιβάδι. Όμως ο Φάτσας δεν μπορούσε να τρέξει όπως πριν. - Έλα, Φάτσα, τρέξε μαζί μου! φώναξε η Στεφανία. Ο Φάτσας την κοίταξε και κούνησε την ουρά του αργά.

Η Στεφανία προσπάθησε να παίξει με τον Φάτσα στο σπίτι. Αλλά εκείνος δεν είχε διάθεση να κυνηγήσει την μπάλα του. - Γιατί δεν παίζεις μαζί μου; ρώτησε με παράπονο η Στεφανία. Ο Φάτσας αναστέναξε και ξάπλωσε στο χαλί.

Μια μέρα, η Στεφανία παρατήρησε ότι ο Φάτσας κοιμόταν πολύ. Δεν σηκωνόταν όταν τον καλούσε. Η Στεφανία άρχισε να φοβάται. - Μαμά, ο Φάτσας δεν είναι καλά, είπε με δάκρυα στα μάτια. Η μαμά της την αγκάλιασε τρυφερά.

Η Στεφανία αισθανόταν απελπισμένη. Τι μπορούσε να κάνει για να βοηθήσει τον Φάτσα; Μια νύχτα, προσευχήθηκε να βρει λύση. - Παρακαλώ, βοήθησέ με να βοηθήσω τον Φάτσα, ψιθύρισε.

Στο όνειρό της, εμφανίστηκε ένας μαγικός μονόκερος. - Γεια σου, Στεφανία, είπε με απαλή φωνή. - Πού είναι ο Φάτσας; ρώτησε η Στεφανία. - Ο Φάτσας είναι στη Χώρα του Ουράνιου Τόξου και είναι χαρούμενος, απάντησε ο μονόκερος.

Η Στεφανία ξύπνησε με καινούρια ελπίδα. Ήξερε ότι έπρεπε να αφήσει τον Φάτσα να πάει στη Χώρα του Ουράνιου Τόξου. - Σε αγαπώ, Φάτσα, θα είσαι πάντα στην καρδιά μου, είπε.

Η Στεφανία κοίταξε έξω και είδε ένα λαμπερό ουράνιο τόξο. Ήξερε ότι ο Φάτσας ήταν εκεί, την παρακολουθούσε. - Κάθε φορά που βλέπω ουράνιο τόξο, θα σε θυμάμαι, ψιθύρισε. Ένιωσε την καρδιά της γεμάτη αγάπη.

Από εκείνη τη μέρα, η Στεφανία ένιωθε ότι ο Φάτσας ήταν πάντα κοντά της. Είχε μάθει να προσφέρει αγάπη και να αφήνει τους αγαπημένους της με ειρήνη. Το ουράνιο τόξο ήταν πλέον το συμβολό της φιλίας και της αγάπης τους.

Related books

Discover other books with the same style

CreateBookAI © 2025

Terms Of Service Confidentiality Policy Cookies