Yusuf'un Yaşadığı Zorbalıklar
Yusuf, Türkiye'de yeni bir okula başlar ve sınıf arkadaşlarıyla uyum sağlamakta zorlanır. Aksanı ve kültürü nedeniyle alay edilir, kendisini izole edilmiş ve üzgün hisseder. Yusuf, zorluklarla yüzleşirken, empati ve anlayışla dolu bir çözüm bulur. Bu hikaye, arkadaşlık ve hoşgörüyü keşfederken, Yusuf'un kendini kabul ettirme çabalarını anlatıyor.
Yusuf, yeni bir okula başlayacağı için hem heyecanlı hem de biraz gergindi. Suriye'den Türkiye'ye ailesiyle birlikte göç etmişlerdi ve bu okul, onun için yeni bir başlangıç olacaktı. " - Umarım burada arkadaş edinirim," diye düşündü Yusuf. Ancak, farklı bir kültürden geliyor olmanın zorluklarıyla nasıl başa çıkacağını bilmiyordu. Okulun önünde durup derin bir nefes aldı ve içeri girdi.
Sınıfa girdiğinde, Ayşe, Can ve Burak ile tanıştı. " - Merhaba, ben Yusuf," dedi utangaç bir şekilde. Ayşe, Can ve Burak, Yusuf'u dikkatle incelediler. Yusuf'un farklı aksanı ve giyim tarzı, onların dikkatini çekmişti. " - Neden böyle giyiniyorsun?" diye sordu Can merakla.
Teneffüste Yusuf, arkadaşlarına Suriye'de çok popüler olan "Topaç Çevirme Yarışı"nı öğretmek istedi. " - Size yeni bir oyun gösterebilir miyim?" diye sordu heyecanla. Topaçlarını çıkardı ve nasıl çevrildiğini gösterdi. Ancak Ayşe, Can ve Burak, Yusuf'un topaçlarını ve oyununu garipsediler. " - Bu da ne biçim oyun!" diyerek alay ettiler.
Oyun oynamak yerine, Ayşe, Can ve Burak, Yusuf'un aksanıyla ve kıyafetleriyle alay etmeye başladılar. " - Sen zaten yabancısın, ne anlarsın bizim oyunlarımızdan!" dediler. Yusuf, çok üzülmüştü ve kendini yalnız hissediyordu. Bir köşeye çekilip, topaçlarını elinde çevirmeye başladı. " - Keşke buradan arkadaş edinebilseydim," diye düşündü hüzünle.
Öğretmen, çocukların konuştuklarını duymuştu. Onlara yaklaştı ve " - Çocuklar, ne konuşuyorsunuz?" diye sordu. Çocuklar sessizleşti ve başlarını eğdiler. Öğretmen, göçmenlerin de insanlar olduğunu ve farklı kültürlerden geldiklerini anlattı. " - Herkesin farklılıklarına saygı göstermeliyiz," dedi öğretmen nazikçe.
Ayşe, Can ve Burak, öğretmenlerinin sözlerinden etkilenmişlerdi. Yusuf'un yanına gittiler ve " - Özür dileriz Yusuf, farkında olmadan seni üzdük," dediler. Yusuf, onların içten sözleriyle mutlu oldu. " - Teşekkür ederim, arkadaşlar," diye yanıtladı. Hep birlikte topaç çevirme yarışması yaparak eğlendiler ve yeni arkadaş oldular.
Yusuf, yeni bir okula başlayacağı için hem heyecanlı hem de biraz gergindi. Suriye'den Türkiye'ye ailesiyle birlikte göç etmişlerdi ve bu okul, onun için yeni bir başlangıç olacaktı. " - Umarım burada arkadaş edinirim," diye düşündü Yusuf. Ancak, farklı bir kültürden geliyor olmanın zorluklarıyla nasıl başa çıkacağını bilmiyordu. Okulun önünde durup derin bir nefes aldı ve içeri girdi.
Sınıfa girdiğinde, Ayşe, Can ve Burak ile tanıştı. " - Merhaba, ben Yusuf," dedi utangaç bir şekilde. Ayşe, Can ve Burak, Yusuf'u dikkatle incelediler. Yusuf'un farklı aksanı ve giyim tarzı, onların dikkatini çekmişti. " - Neden böyle giyiniyorsun?" diye sordu Can merakla.
Teneffüste Yusuf, arkadaşlarına Suriye'de çok popüler olan "Topaç Çevirme Yarışı"nı öğretmek istedi. " - Size yeni bir oyun gösterebilir miyim?" diye sordu heyecanla. Topaçlarını çıkardı ve nasıl çevrildiğini gösterdi. Ancak Ayşe, Can ve Burak, Yusuf'un topaçlarını ve oyununu garipsediler. " - Bu da ne biçim oyun!" diyerek alay ettiler.
Oyun oynamak yerine, Ayşe, Can ve Burak, Yusuf'un aksanıyla ve kıyafetleriyle alay etmeye başladılar. " - Sen zaten yabancısın, ne anlarsın bizim oyunlarımızdan!" dediler. Yusuf, çok üzülmüştü ve kendini yalnız hissediyordu. Bir köşeye çekilip, topaçlarını elinde çevirmeye başladı. " - Keşke buradan arkadaş edinebilseydim," diye düşündü hüzünle.
Öğretmen, çocukların konuştuklarını duymuştu. Onlara yaklaştı ve " - Çocuklar, ne konuşuyorsunuz?" diye sordu. Çocuklar sessizleşti ve başlarını eğdiler. Öğretmen, göçmenlerin de insanlar olduğunu ve farklı kültürlerden geldiklerini anlattı. " - Herkesin farklılıklarına saygı göstermeliyiz," dedi öğretmen nazikçe.
Ayşe, Can ve Burak, öğretmenlerinin sözlerinden etkilenmişlerdi. Yusuf'un yanına gittiler ve " - Özür dileriz Yusuf, farkında olmadan seni üzdük," dediler. Yusuf, onların içten sözleriyle mutlu oldu. " - Teşekkür ederim, arkadaşlar," diye yanıtladı. Hep birlikte topaç çevirme yarışması yaparak eğlendiler ve yeni arkadaş oldular.
Related books
Discover other books with the same style
The Secret Kindness Club
Join Sam, an 8-year-old with a heart full of curiosity, as he starts a secret club devoted to spreading kindness at his school. But when mysterious paper hearts appear and whispers of a kindness club spread, will Sam be honest about his role in this magical movement?
Walking Feet
Timmy loves to run everywhere, but his habit often leads to minor accidents. Despite repeated reminders from his family and teachers, Timmy struggles to understand the importance of slowing down. One day, a small injury makes him reconsider his ways. With a little wisdom from his mom, Timmy learns how to use his walking feet wisely.
Adventures in Wonderland
Join Alice as she ventures into the whimsical world of Wonderland, where she must navigate a maze of curious challenges to uncover the truth and learn the importance of honesty.